http://www.druidry.org

Vision on death:

While a Christian Druid may believe that the soul is only born once on Earth, most Druids adopt the belief of their ancient forebears that the soul undergoes a process of successive reincarnations – either always in human form, or in a variety of forms that might include trees and even rocks as well as animals.

Many Druids share the view reported by Philostratus of Tyana in the second century that the Celts believed that to be born in this world, we have to die in the Otherworld, and conversely, that when we die here, we are born into the Otherworld. For this reason, Druid funerals try to focus on the idea that the soul is experiencing a time of birth, even though we are experiencing that as their death to us. Vision on the soul:

Images:

coastline

The story of the Selkie:

Op één van de Shetlandeilanden waren zeehonden magische creaturen die “blessings” brachten aan de zee en het land. Sommigen stamden zelfs af vand e “zeehond”, lang lang geleden ind e tijd dat mensen en dieren nog met elkaar konden spreken en in één wereld woonden.Zowel mannen als vrouwen konden met zeehonden trouwen en kinderen krijgen. Dat waren geen gewonen zeehonden, maar magische creaturen, half mens-half zeehond. Ze heetten “Selkies”. Elk jaar op midzomernacht zwommen een dozijn selkies naar de kust , en legden hun zilveren huid af opd e rotsen. Ze werden even zes mannen en zes vrouwen en dansten onder het maanlicht om daarna de liefde te bedrijven. Daarna kropen ze terug in hun zilveren huid, de vrouwen met de volgende generatie “selkies” in hun schoot. Op een dag zag een man dit tafereel plaatsvinden. Hij werd verliefd op een vrouw en verborg haar zeehonden-huid. Hij vroeg haar ten huwelijk en negen maanden later baarde ze een kind. Zeven jaar later vroeg ze haar “huid” terug. Ze was aan het opdrogen en haar ogen traanden voortdurend. Ze moest terug in zee. Ze moest onwillig haar kind achterlaten. De man wou haar opsluiten, maar haar zoon begreep wat er aan de hand was. Hij bracht haar haar “huid” en liet haar in de zee. Sinds dan zitten de man en de zoon elke avond op de rotsen te wachten totdat de zeehond langskomt. Ze brengt vis. Ze staren naar elkaar en zien uit haar donkere grote ogen tranen rollen.

Wat je ook in “de zee van het leven” gooit, het zal sowieso naar je terugkeren. Wat tot bij jou komt in je leven is vaak een direct gevolg van wat je zelf hebt gegeven. Vaak in veranderde of onherkenbare vorm. Meest eenvoudig idee: glimlach naar iemand en je zal meer glimlachen terug ontvangen. +> deze wet en de technieken van druidrycraft helpen je je 'toekomst' te creëren +> maar we creëren niet enkel onze eigen realiteit; we zijn ook deel van een collectieve realiteit. = we oogsten wat we zaaien, maar de oogst is niet enkel van ons = bewust zaaien voor onszelf en voor anderen!!! ===⇒ The art of blessing: blessings uitstralen en energy doorgeven, zonder na te den ken over de 'return'. ===⇒ the current or very real energy of beneficent force in the universe, den stroom of echte energy van weldoende kracht in het unviersum= magical current

Deze gedachte is ook in anderes spirituele tradities aanwezig:

jezus: je oogst wat je zaait
oosterse idee: karma = onze ervaring nu is het resultaat van voorbij gevoelens, gedachten en daden.
druidry: godess BRIHGID= de godin van water en vuur, de bron en de vlam, de twee alchemische elementen van transformatie, de godin van creativiteit, poëzie en healing.

Conclusie: we krijgen allemaal te maken met verdriet en dilemma's in ons leven, maar we moeten soms tegen de stroom in ons hart volgen en toch blijven “geven” en “blessen”.

SELF-BLESSING AND DEDICATION CEREMONY